Bir Kadın BilirimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kara pusu yalnızlığı Adlarına lekelenirken Dünya bir mahpus olur! Isırgan otlu düşleriyle Neden yalnızdır kadınlar? Şiddete, yanlızlığa mahkum edilip kölelleşen kadınlara ithafen; erkek egemen bir dünyada kadınlara kalkan eller kırılsın...
Bir kadın tanıdım
Yalnızlığa merdiven dayamıştı! Gözleri uzaklarda… Gülüşleriyle Yüreği sol vururken Cennetsel bakışlarını Görürdüm Yürürdüm Vurulurdum O ağlardı… Bir kadın tanıdım Yıllarca beklemesini bilirdi Sevdiğine yanacağını da… Ufukları tarardı Kuşlara bakardı “O” ne zaman gelecek derdi Derdi, sıcak bir aşiyandı! Bir kadın bilirim Yüreği bahar ateşi Dudakları taze kırmızı Gözleri sevgi huzmesi! Ben bakardım O susardı O konuşur Ben yazardım Öyle bir kadın işte! Öpülürdü, şiirle Masalsı bir aşkla Hüzün aynasından Yıldız düşmüş saçlarını Tarardı Yüzündeki çizgilerden Yol arardı Geçmişe Geleceğe Durup akardı Kar beyaz türküler eşliğinde: “Ellerini aç! Kar yağacağım birazdan avuçlarına Pamuksu ellerine Bir kelebek gibi Sağından kalkar Soluna konacağım; Kan gibi kalbine ineceğim” diyordu Deman Ronahi/ 2BİN13 |
Kutlarım...
........................................ Saygılarımla Selamlarım.