ALIŞTIM
Artık olur olmaza,sıkmıyorum canımı
Her hayalin zamansız,bitmesine alıştım Ayrılıklar zor gelip,dondursa da kanımı Sahte aşkla sevenin,gitmesine alıştım Alıştım ben gönlümün,çilesine derdine Hep namerde denk geldi,düşemedi merdine Bülbül uzak kaldıkça,gülzarının yurduna Gül dalında baykuşun,ötmesine alıştım Güvenilen dağları,karlar yağmış görünce Anladım ki kaçış yok,kader ağı örünce Kabullendim her şeyi,yaş kemale erince Yalnızlığın canıma,yetmesine alıştım Alıştım ben hayatın,cilvesine nazına Zor gelse de yetişmek,onun akış hızına Çekemeyip restimi,teslim oldum kozuna Sahte zarla ömrümü,ütmesine alıştım ’’Ayrılıkta azap var’’,diyenleri duymadım Ayrılana yol verdim,yüreğime uymadım Boş taşıdım bu kalbi,hiç kimseyi koymadın Ara da bir tutuşup,tütmesine alıştım Alıştım ben kahrına,yalnız geçen yılların Hükmü yoktur kırılan,tutunduğum dalların Uzun sözün kısası,dost görünen kulların Hayatımın içine,etmesine alıştım Yusuf ÇAKIR 17.12.2013 |