Manayı Arıyorum
Ne zaman yüreğime düşlerden damla düşse
Üstüme şiir giyip kaleme soruyorum Nice sessiz yıllardan anılar bana koşsa Ah çekip figan edip maziye varıyorum. Dönüp de baktığım da başımdan geçenlere Nasıl da yabancıyım kaybolup kaçanlara Rastladıkça ömrüme kefeni biçenlere Zamansız mevsimlerde çileye karıyorum. Kim bilir neler diyor gözsüz hissiz varlıklar Derken akla geliyor pervasızca darlıklar Öyle sıcak öyle kor yakıyor ya zorluklar Sadece umudumu sevgiye sarıyorum. Gün batarken başlıyor ellerim hep niyazda Üşümem de yanmam da ne kışta ne de yazda İnkara meyil vermem kalsam bin yıl ayazda Yüreğime gömdüğüm şefkati koruyorum. Ne zamandan beridir böyleyim bilmiyorum Yakup peygamber gibi sabrımı silmiyorum Sunsalar da cenneti gönülsüz almıyorum Tefekkürle ördüğüm huzurda eriyorum. İstemem hiç gözüm yok ne sarayda ne köşkte Buluşmuyor sözcükler ne sohbette ne meşkte Bu göz yaşı bu hüzün ne sevgili ne aşkta Sonsuzluk dergahında manayı arıyorum. Yüksel Beyocaktan |
Tek tesellim mürekkep,kağıda vuruyorum,
Merhem ettim şiiri,yarama sürüyorum.
Bu da çare değilse,kalemi kırıyorum.
Dedi kul Figani kardeşin
Ömrüne bereket usta