KRONİK
Deli kalayım bırak, aklımı alan sensin
Yüreğim sızlanarak şefkatini dilensin Her horlamanda acım daha keskin bilensin İntihar bu diyorsun, hiç âşık olmadın mı? Günden güne eriyip sararıp solmadın mı? Zapt eyledin kalbimi, kör düğümle bağlattın Acımasızca vurup kor ateşte dağlattın Dostlar bir yana dursun, düşmanımı ağlattın Duyunca insaf edip saçını yolmadın mı? Kederi istifleyip hicranla dolmadın mı? Böyle miydim ezelden, beni sen ettin deli İyicene çıldırdım çekip gittin gideli İnanmak mıydı bilmem günahımın bedeli Gönlümün deryasına teklifsiz dalmadın mı? Fırtınalar koparıp belâya salmadın mı? Sözlerin ele pamuk, bu garibe merdane Demir leblebiymişsin, zannetmiştim dürdâne İflâh olmam, zorla mı, gönüllüyüm derdine! Çılgınlar listesinde adımı bulmadın mı? Ecel çizmiş üstümü, söyle burulmadın mı? Sadağımda oklarım bile sana darıldı Sanki çelik zırhın var, her attığım kırıldı Öyle bir kayboldun ki birden yerler yarıldı Soruyorum sevdiğim, kaçmaktan yılmadın mı? Tereddüdün giderip bir karar kılmadın mı? Yıkılıyorum, tutmaz ne direk ne payanda Tükendiğimin resmi, artık aklım ziyanda Zaten saf sayılırdım, tescillendim sâyende Yalan değil, belgemi gönderdim, almadın mı? Ben ne yapmışım, deyip hayrette kalmadın mı? Mücella Pakdemir ZEMBEREK KAÇKINI SAATLER - şiir kitabımdan xxx |