Karanfilli Çoşka
Ah o eski rüzgârı göndermeseydim keşke
Yetmez diye kırlangıçlarımın Yelkenleri Arada Atları yıkar oldum sadece Karanfil’de Yele sevmeye Ne yapsın demir kazık Kuz düşmüş bir kere benim yüzüme Ve karanlık Gözümün boyası bile tükendi Hala Yamacın öte yanına uçan kuşlar var ya! |