Kaç bulut gözyaşı döktü yokluğunda
Kaç ağaç sarardı, soldu yalnızlığımla
Ne yaptımda mecbur bıraktın böyle ayrılığa
Kırsam kelemimi aklanır mıyım acaba


Yine, yeni bir günde gözyaşlarım aktı
Bir çare bulamadım, karaladım kurcaladım sayfaları
Dursun zaman istemiyorum yarınları
Kırdım kalemi yaktım senli sayfaları



Ey kalbimden sökülmeyen hançerin sahibi
Beni bırakıp gittin bu neydi şimdi
Kırdın kolumu kanadımı, kestin nefesimi
Unuttum artık her şeyi, mutluluktan bi haberdarım şimdi


Onca mevsim geldi geçti buralardan
Yeterince ders aldım zaten yokluğundan
Şüpheliyim artık gelecek yarınlardan
Yetmedi mi bu azap yetmedi mı bu isyan


Ey gözlerine esir düştüğüm sevgili
Bensiz mutlu musun oralarda şimdi
Neyin yetmedi de tattırıyorsun bana sensizliği
Hiç mi Duymuyorsun vicdanının haykırış seslerini


Özgür Aksoy..
11.12.13
Çarşamba