Bir yanımda
Ölmek için çırpındığım akşamlarım var benim
Nefes almak istemediğim Yaşlar düşen gözlerime lanet ettiğim İçip içip bir türlü sarhoş olamadığım akşamlarım Bir yanımda çocukluğumun düşleri Bir yanımda gençliğimin günleri Bırak yürümeyi belimi doğrultmaya bile kalmadı mecalim İhtiyarlık yaşa mı bakar ki Bu dünyaya sürgün yemiş gibiyim göçüp gidiyor Adım attığım yer Kuruyor dalları elimi uzattığım ağaçların VE Soluyor tomurcukları en güzel güllerin Günden güne düşüyorum ateşin içine Yanıp kavruluyorum ne su döken oluyor üzerime Ne toprak atan. Yaşam ile ölüm arasında öylece kala kalıyorum. Ne yaşa diyen oluyor ne öl diyen. İki dağ arasında kalmış gibiyim. Sağıma dönsem gözümde büyüyor yaşamak Soluma dönsem gözümde büyüyor Bir şey yapmadan duruyorum bu sefer de içim içimi yiyor Velhasıl ne yapacağımı bilmiyorum Bu aralar çokta iyi düşünemiyor beynim Hani boşluğa düşersin ya bilirsin kimsenin sana yardım edemeyeceğini, kesersin ya ümidini. işte tam da o haldeyim. Arş-ı ÂLÂ şahitti bendeki yaşam hevesine Şimdi sersefil haldeyim düştüm dillere. Kâh yaşayan ölü Kâh yaşamayı hiç becerememiş biriyim. insanoğlunun gözünde ÖZGÜR AKSOY |