Yar…
Sızlayan
Bir yaram var
Ta çocukluğumdan beri sızlar

Sual ederim
Kime ne zararım var
Nefes müddetine akar,
Üşüten an yakalar

Kime
Baksam an korkar
Hangi çehrenin sahibidir
Gam başlar

İçine
Düştüğüm Vehim yakar,
Samimiyet hani nerede yar

İtimat
Ancak bu kadar
Hırpalanmış bir şiar, edep kaçar

İman ettim
Ve fakat mukallittim
Kültür dinine zarar vermemek
İçin direndim

Önyargılarıma
Güvendim, yargılamaya özendim

Zan,
Men edilmişken,
Yıllardır içine gizlenip nefeslendim

Ne zaman
Zarif bir insan görsem

Kelam
Etmek için vaktini beklesem
Ve onu derin bir suhulet içinde dinlesem

Sineme
Bahşettiği naifliği
Ruhumda hissetsem ve serinlesem

İşte o an
Gamın dinecektir,
Hal edebe bürünecektir, dil çekilecektir

Kenar
Semtlerde büyüyüp,
Böyle bir sosyal şartlarda şekillendim

Bilgi
Ve irfandan nasipsiz
Nefeslerle hesapsız günler geçirdim

Edebi
Ve ilmi yıllar sonra
Fark ettim, baskı içinde esirdim

Yol yordam
Bilmeyen viran nefestim,
En yakınla hemhal olmaya hasrettim

Mustafa Cilasun