Çayın ÖyküsüDemlik ateşi güle çevirir. Gül sudan geçiverir. Ortam gülleşir. Bardağa katre katre, Çay olur dökülüverir. Bardaktan bakar bize. Der hadi içsenize. Kayıtsız kalamayız. Çayın bu davetine. Bardak ele yakışır. Demlik ile bakışır. Çayın sıcaklığında, Gözlerimiz hep ışır. Bardak dolar boşalır. Çay sunanlar boş alır. Devran daim böyledir. Çay büyülü masaldır. Büyük küçük hoşlanır. Ankara,07.01.2008 İbrahim KİLİK |
içeriği ve öyküsü de
ne güzel bir şiir demlemiş usta
Sevgi ve hürmetimle