Biz kardeşiz dediler...
Dilimiz yasak ,kültürümüzü günah kıldılar
Biz kardeşiz ,
taş, toprak, rüzgar kardeş...

Dersim’izi vaazlarıyla,
günahkar baazlarıyla verdiler.
bir tenefus sokağında faili mechulce gömdüler,
krokisi bilinmeyen toplu mezarlığına...
ölümüzü bile yok sayarak önümüze serdiler.
soframıza sağınak kurşun kustular.
geceye doğru gelincik avlarcasına...
Biz kardeşiz..!!!
tüfek kardeş, kurşun kardeş, barut kardeş...

top’ladılar kurşunladılar ...
yetmedi hava’dan paramparça ettiler...
dersim’iz roboski tüterken
rojavadan ağıtlar yükselir...

Şimdi ise Gever’de kırlangıç olup uçuverdik...
feqiye teyranla birlikte sönüverdik mezopotamyaya.
havaya sıkılan yedi kurşunla...
ve yedi cihan sessiz,
yine sessiz.!!
kimse hatırlamaz zaten kürdün kardeşliğini
bedenimiz dar, yarınlarımız dar
yuvada yetim bekleyen suçlarımızda...