0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
998
Okunma
Anne bilmiyorsun,
Nasılda gönlüme düşmüşsün.
Keşke birde geri dönüp çocuk olsaydım,
Sende gelip bahçemizdeki leğende,
Beni yıkasaydın.
Bak anne, her şey ne güzel olmuş.
Eve döndüğümde artık,
Kıyafetlerim çamurlu değil.
Her yemeğimin sonunda,
Üstüm başım kirli değil.
Söylemiyorum bir daha,
Boyumdan büyük,
Hiçbir lafı.
Söyleyebilseydim keşke,
Senin o yumuşacık ellerinden,
İkişer tokat yeseydim.
Korkuyorum anne,
Tokatlardan, yumruklardan,
Tekmelerden, botlardan.
Söyleyemiyorum artık,
Boyumdan küçük lafları bile,
Anne.
Muhammed Ahmedizade
