GÖNÜL OYUNLARI
İki yürek bir olup önce aşkı kucaklar
Derken biri çekilir sahilde ki kum gibi Dağılır ortalığa oynanan oyuncaklar Düşersin bir kuyuya görünür aşkın dibi Pişmanlık gece gündüz seni kucakta sallar Kopup da elde kalır tutunduğun o dallar.. Bir yar sevdim demekle zaten hikaye bitmez Gönülde ki oyunlar asıl orada başlar Eliyle itse bile o aşk yürekten gitmez Kalem dile gelerek heceyle yar’i haşlar Zaman örer duvarlar içine tıkılırsın Arada adı geçse yine de yıkılırsın.. Sürer gider oyunlar biri pes etmedikçe Biri sürekli kaçar diğeri hep kovalar Aşk hep galip sayılır havluyu atmadıkça Gurur olmaz diyerek sırtlarını sıvalar Kanmaya hazır gönül bu lafla çıkar yola Kendi kuyusun kazar yalnızlık takıp kola. Başkası haramdır der kimseye dönüp bakmaz Nice yolcu konmadan göçüp gider o handan Bilmez ki nehir bile kendiliğinden akmaz Onu besleyen dere dökülmezse bir candan Yaprak gibi dökülür yıllara boyun eğer Kendini kandırarak der ki o yar’e değer. O yar kendi keyfinde desen de fayda etmez Aşk denen o kuşakla gözleri bağlanmıştır Sanki çekilen acı azmış da ona yetmez Aldattığını duyup kor gibi dağlanmıştır Buna rağmen bekler ki pişman olsun da dönsün Yürekte ki o ateş yalnız onunla sönsün. Ayvazım DENİZ Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna teşekkür ederim.Tüm okuyan ve yorumlayan arkadaşların yüreğine sağlık. |
sağlıcakla