Sabahın kör karanlığı silinirken dünyadan
Dayadım sırtımı taş duvardan bir sineye
Ve olduğu gibi her zaman
Yürek ellerimi uızatıp
Sevgi dilenecektim ben ondan...
***
Daha çok cesaret toplamak üzere
Ne yapıp edip sökecektim içimden
Kendime başka bir ben
Aşk dilencisi olacaktım
O yanımdan geçerken…
***
Hiç işim olmaz benim
Pulla parayla
Benim işim sadece onunla
Sevgisini dileneceğim
Yürek avuçlarımı açıp ona...
***
Dokunamıyordum
Lakin ellerim ellerine yabancıl
Söyleyemiyordum
Lakin benliğim benliğine utancıl…
***
Ama belki onun da yüreği
Benim ki kadar insancıl !
Şimdilik bakışlarının diliyle yetiniyorum
Malum ya onunla benim
Bu tanışmalar daha ilk fasıl….
***
Açıkçası ben onun aşk dilencisiyim
Mademki bu sevgi duygusu benim
Aşım ve de ekmeğim
En azından şimdilik bari,
Ona duyduklarımı yüreğime katık etmeliyim…
***
Aşkı yüzünden bu şekil
İtirafsızca eriyip tüken memeliyim.
Zaten olmamıştı hiç bugüne dek,
Ondan başkasına böylesi bir ilgim
Ben yüreğimle yalnız
Onun yüreğine doğru çekildim…
***
Üstüme doğru sendelemişti
Günlerden bir gün, kalabalık bir durakta
Özür dilemişti mahcup bir edayla
Ve daha sonra da…
***
İlk kez,
Hiç dilenmeden “gülüş” ikram edilmişti bana
Şöyle demişti o gün kendime kendim;
Buna güzel bir tesadüf deyip geçmemeliyim
Bakarsın değişebilir kötü kaderim
Yani o günden beridir ben işte,
Onun aşk dilencisiyim…
***
Bilmiyor henüz
Sonradan duygularım da nelerin oluştuğunu
Aşkına dair bu dilenme tutkumu
Akşamdan sonra sabahın bu kör vaktinde
Kendisini amansızca soluyup durduğumu…
***
Ve sevgisine bir nefes kadar ihtiyaç duyduğumu
Acaba bir gün bana nasip olur muydu;
Avuçlarıma sadaka yerine onun,
Sıcak !
Sımsıcak bir “gülücük” kondurduğu !…
X
======================
======================
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
======================
M E R S İ N (2013)