kalsam yangın, gitsem ölüm…sevdasına yandığım bu şehirde kalsam yangın, gitsem ölümdür sonum… bu deli yüreğime hüzünlerimi giydirsem sokak, sokak çekip gitsem üşür mü anılarımda sarmaladığım bahar çiçekleri küser mi şafaklarımda eskittiğim sevda türküleri kalsam, bilirim ki tarumar olur gecelerim düş ayazlarımda en çokta gözyaşlarımda büyütürüm sensizliği bilir misin yaşam ile ölüm arasında bir çizgidir toprağın gözleri derinliğine düşsem keş kelere sarılı pişmanlıklarım bakışlarının kıyısında gizlensem daha nice yaşanılacak vefasızlıklar, günahlar ben bilirim bu sevdanın yüreğime yüreğimin bu şehre bu şehrinde yaşamıma dar geldiğini bilirim de gidişlerimin kalmak olduğunu yine de giderim… |