Kendime tükendim
Kendime tükendim
Ruhumu kanatan diken sen pire ben berber iken şadlık varmış çocuklukta toprağıma taş ektiler yokluk içreyim efendim kaya idim kırdılar da kırıp kırıp taş ettiler gözümdeki sevinçleri çağlayan bir yaş ettiler gitti enzim soldu benzim ben/denizim efendim gitti kendim geldi fendim ben kendi kendimi yendim imtihana tabi tuttun sıratım oldun efendim düşündürüp bu im beni yordu yoruyor haylice kim der ki nefsimi yendim sıratım oldun efendim yendi ya kendimi fendim bu hâl ki böyle nicedir düşünürsen hayat zalim bil ki simsiyah gecedir kendimedir her ihmalim kendime hep ihtilâlim nefsine bu zulüm ne ki behey sersem be hey zalim ister ümmi ister alim son buluşmamızdır kendim yeter artık be tükendim nefse zulüm olur mu hiç nefis canın binek atı in artık nefsim o attan bırak lüksü saltanatı imtihana tabi tuttun sıratım oldun efendim son buluşmamızdır kendim son defadır ki tükendim kaya idim kırdılar da kırıp kırıp taş ettiler gözümdeki sevinçleri çağlayan bir yaş ettiler ruhumu kanatan diken sen pire ben berber iken şadlık varmış çocuk iken toprağıma taş ektiler. 3/Haziran/2012/Pazar/Bodrum Yüksel Nimet Apel |
Kendimize tükenmek...azar azar canımızı almak kendi ellerimzle eylemlerimizle.. Dayanlır şey değil :(
Hürmetle.
.
İlyada odyssiea(N.D) tarafından 12/1/2013 12:19:02 AM zamanında düzenlenmiştir.