^^^^SEVDA YİTİK^^^^
Sevda yitik
Köpüksüz limanda gemiler Yıkıya vuran vardı adı dalga deniz Düşünceyi silen kabullenmişliğimiz Kördü gözler/gözüm kördü Yitirdiklerimizi kaybetmişken Açılmış kollarıma rüzgar doldu sanki Kökleri toprağa sarıldı ağaç Dallar yapraklara sarıldı Farzet nefes aldı derinden Yaşamak ritimdi Ritime uyum sağlamak yaşamak Bitmez tükenmez tekrarı zamana yaymak Koca bir hiç mesela Başlangıç son arası kalan Eller titrek,yüzler kırışık Saçlarda biraz siyah kaldı |
Hiçe indirgendiğinde her şey salt bir değişime uğrar, adı yine hiç kalsa da bâki kalan sevgi en soyut ve ölümsel kimliğiyle vücut bulur .
Hiç......lik....ne güzeldir...ne güzel...en güzel mertebe...soyunup bütün varsayılanlardan ...salt sevgi ile olmak..
arınmak...bu arınmışlıkla yaşamak...
belki başka bir persfektifti baktığım, şiirde anlatılan hiçliğe dair değildi ama benim gözümde en yüce değerdir...
düşünsenize ..hiç olmayanları...mutlaka birşeyleriyle vardırlar...mutlaka birşeyleri eşlik eder varoluşlarının ispatına..
Oysa hiç..HİÇ ...tek başına salt sevgi varlığıyla birşeye ispat etmeye kendini yükümlü hissetmeden doğal yapısıyla zaten vardır..
Gönülden kutlarım değerli eserinizi.Her zaman ki gibi çok güzeldi.Duygu yüklüydü.
Kaleminiz baki olsun.Selam ve hürmetlerimle.