HİÇBİR ŞEYİM
Sen sonsuzluğa giden
yemyeşil ormanımsın usulca adımlıyorum sana ulaşmak isterken koylarında kayboluyorum o kadar kalabalık ki bakışların sende kaybolan beni göremiyorsun ağaçlarına bir bir anımı kazıyorum çekiyorum ciğerlerime soluyorum seni nefesim oluyorsun içimde öylece kalıyorsun karanlığı yudumluyorum mayhoş buruk acı tat kalıyor damağımda doğmamış çocuklarımıza masallar anlatıyorum içimden sessizce çığlıklarım yankılanıyor susuyorum sen benim hiç sevemediğim sessizliğim düştüğüm uçurum kenarı karanlığa uzanan ellerim hiç tutunamadığım gidenlerim karanlığımda aydınlığım olmayan yarınlarım oluyorsun doğmamış çocuklarımıza anlattığım yarım kalan masalım bir kıvılcımla tutuşup yanan küllere karışıp savrulan her şeyim ve sonra hiçbir şeyim oluyorsun hiçbir şeyim MELTEM KINIC Şiirime sesiyle hayat veren (Hasan Karaşahin) Abime sonsuz tesekkürlerimi sunarım saygılarımla.. |
Çekiyorum ciğerlerime soluyorum seni
Nefesim oluyorsun içimde
öylece kalıyorsun
Öylesi güzel ki kutlarım tıpkı şiir gibisin yani şiir