GÜLÇİÇEK HANIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir zamanlar ben çocukken mahallemizde bir Gülçiçek Teyzemiz vardı.
Hem severdik, sayardık hem de illellah ederdik ondan. Bu gece aklıma düştü birden nedense. Bir zamanlar tanımıştım bir nine. Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. Nerden düştü aklıma şimdi yine. Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. Kafasına tülbentini dolardı. Seccadenin üzerinde dalardı. Unutur da onbeş rekat kılardı. Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. Çene dersen işte onun piriydi. Ölü sanırdınız ama diriydi. Eni geniş, kalçaları iriydi. Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. Şaşırtırdı insanlara feleği. Tersten giydirirdi vallah yeleği. Sanırdınız sorgu-sual meleği. Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. ’Altı cıvık’ der binmezdi gemiye. Pek gitmezdi mescitlere camiye. Eza cefa eder idi Sami’ye Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. Sen canansın, sen gönülsün, hatırsın. Kellem üzre sallanan bir satırsın. Rabbim seni nur içinde yatırsın. Mahallenin gülü Gülçiçek Hanım. |
vefa dolu dizelerdi
Eray Hanımada sevgiler
kutlarım hocam
saygılarımla