O Adam
Geç kaldın gelmek için artık her şey nafile
Senle gönül bağını kesip gitti o adam Kararttı gözlerini sonunu bile bile Bir uçurum boyuna esip gitti o adam Belliydi bıkmışlığı vuslatını tehirden Artık gitme vaktiydi bu edepsiz şehirden Ağzına bin bir küfür doluşsa da zehirden İbret-i âlem için susup gitti o adam Tarumar hali vardı öyle çatıktı kaşı Yürürken ağır aksak durdu her adım başı Anlaşılmasın diye akıttığı gözyaşı Yüzünü yağmurlara asıp gitti o adam Bunca cevrine rağmen yine sana meyildi Senin için kaderin huzurunda eğildi Aslında bu gidişe gönlü razı değildi Emektar bedenini kasıp gitti o adam Yokluğunda yarımdı biraz az biraz kayıp Vazgeçti her bir şeyden umutlarından cayıp Sensiz alıp verdiği nefesi ziyan sayıp Bu lüzumsuz canına küsüp gitti o adam Aşkta murat almadı bu hususta çıraktı Her çilene yakınken alakana ıraktı Ardında ne bir adres nede bir iz bıraktı Sayende sırra kadem basıp gitti o adam Mutlu Aydurmuş |