Beni yüreğinle dinle... Sesim oradan duyuluyor sadece...

Çay sıcaklığında hayat
Kaynıyor ocak üstünde
Fokurdayan bütün sular
Buz oluyor ellerimizde
Bize düşen her bir payda
Saklanıyor bir mucize
Kalbimi açtım artık
İçime dolsun hayat
Kalbime bir demli çay
Tavşan kanı istiyorum



Susuzluk çekiyorum
Başka bir deme geçiş
Sözlerime kulak verip
Dinliyorum kendimi
Yolkenarı umutları
Topluyorum sepetime
Hayata dair bir şeyler
Buluyorum günden güne
Bir varoluş bizimkisi
Adaletle yarış eden
Bir kahroluş bizimkisi
Ağır imtihan içinde
Bazen susmaya benzeyen bir hale bürünüyor
Sonra derin uykularla rüyaya dalıyorum



Dalga vuruyor kıyıya
Ayaklarımız ıslak
Bedenimizde yorgunluk
Bir kahve içmelik kadar
Gülüşlerimiz çok sesli
Bastırıyor bir şeyleri
Güneşe bakıyor yüzler
Aydınlıktan vazgeçilir mi?
Bilmiyorum düşünceler bu sabah buldu beni
En küskün halini gördüm
Gecenin sensizlikle
Beni başka bir şeye dönüştürüyor hayat
Kutsal bir kitap gibi duvara asılıyor
İhtiyaç duyuldukça alınıp öpülüyorum



Anlatın şimdi bana
En değerlisinden başlayıp
Bir masal anlatın ki
Çocukluğuma döneyim
Öyle bir büyü ki bu
Gözlerinizden taşar
Saçlarınızı yılan yapar
Seslerinizi canavar
Bilmemek en iyisiyse
En kötü karar ise
Kararsızlıktan güzelse
Beni kendime bırakıp
Devam edin yolunuza
Her bir taş vurduğunda
Ayak parmaklarınıza
Geriye dönüp bakın
Gölgemi bulursunuz
Bir selam verin sadece
Ve gidin yolunuza...


Geldiğimde olur bazen yüzümde desenlerle
Bir merhabam vardır benim
Gitmelerime karışan
Buruk elvedalarım olur
Geldiğimi anlatan...