Çıkıp Gedirem..

Bu gün son görüşdür,men de bilirem,
Elini avcumda sıkıb gedirem.
Getmek istemirsen sen de,bilirem,
Son defa yüzüne bakıb gedirem.

Çetindir,döğünsün yürek sevensiz,
Deme,yaşamırsan bir an da mensiz,
Hoş baht olmayacam,bilirem,sensiz,
Bu könül evimi yıkıb gedirem.

Bu eşqin kitabin biz bağlayarken,
Men seni son defa qucaqlayarken,
Arkamdan bakaraq sen aglayarken,
Gözünden yaş gibi akıb gedirem.


Bir de görmeyecem men bu gözleri,
Qalsa da,ömrümde derin izleri,
Sessiz,bakışları acı sözleri,
Qalbime ok kimi takıb gedirem.

Hayalin fikrimi dolandiracaq,
Gözlerim önünde her an duracaq,
Meni bu hesretin çok yandiracaq,
Özümü bu oda yakıb gedirem.

Getse,dönmeyecek bir de bu sevgi,
Hele çok üzecek meni bu yitki,
Yıllarca özleyib tapdigim aşkı,
Bir günde yerlere çakıb gedirem.

Ölümden beterdir seni yitirmek,
Agir zülmdür bu yükü götürmek,
Çetindir bu sözü dile getirmek,
Elveda sevgilim,çıkıb gedirem...

Günü gelmişse ayrılığın,
Kırıcı olmaya başlamışsa sözler,
Ve susmuşsa yürekler,
Gitme zamanıdır Gülüm.

Umutlar yeşertiriz
Mor çiçekli hayal bahçelerinde
Her şey nasılda güzeldir sevip sevilirken.
Sonra bir fırtına başlar
Bükülmüştür boynu Cezayir menekşesinin
Harabedir artık gönül bahçemiz
Ve gitme zamanıdır Gülüm.

Akıp giden zamanın dişlilerindeyiz
Ve uzaklaşıyoruz
Gittikçe küçülüyor siluetlerimiz
Geceye dönüşüyor aşkımızın gündüzleri
İşte o an gitme zamanıdır Gülüm.

Mahcup ve masum gözlerin özlemi
Eritiyor İstanbul’un karlarını
Ve yere düşen kar tanelerinde
Yitiriyorum benliğimi
Ve gitme zamanıdır Gülüm.

Hani sen İstanbul’umdun
Sevilen,özlenen,inciten,yaralayan,üzen
Ama asla vazgeçilemeyen.
Kime kurban ettik
Bu şehirden daha büyük sevdamızı Gülüm.

Artık bu şehirden de senden de gidiyorum
Hoşça kal hasretim,doyamadığım
Hoşça kal Kınalı kuzum
Mahzun bakışlım
Hoşça kal..

24/01/2010