Söyle Sevgili..
Söyle...
Sen bana böylesine yasak iken, Saklanıp kuytulara, köşebaşlarında Gelmeyeceğini bile bile Yinede bir umut ışığı gözlerimde Yıkık hayaller dolu ceplerim Hangi düşlerle beslemeliyim Kırılan gururumu, İtilip-kakılan onurumu Söyle, söyle sevgili Ulaşır mı menziline Bir kanadı kırık Sevdanın kuşu Uzaklara, daha uzaklara Gitmeli ve hiç dönmemeli Ömrümden ömürler alıp giden Vefasızlara. Yoruldum Kırıldım Usandım başımı kendi omuzlarıma Koyup ağlamaktan. Oysa tutup elini Yürümek vardı bu kasabanın kıyılarında Belki bir şarkı mırıldanırdık Dilekler tutardık Martılara simit atarken Sussada dillerimiz Gözlerimiz anlatırdı İçimizdeki özlemi. Ama gel gör ki, Biz çalıntı zamanların İki kaçak misafiri Her şey yarım Buruk Biraz kızgın, biraz kırgın Umutlarla baktığımız ufuklar Karanlıklara bürünmüş Hem yetim, hem öksüz Kırılgan ve naif bir sevda Yavaş yavaş gömülüyor Marmara’nın derinliklerine Batan gemi misali İçinde, özlem, hasret Ve yaşanmamış onca duygular Tutacağın el, Binlerce yıl ötesinde zamanın Geç kalmışız kabullenemesekte. Söyle sevgili, Ulaşır mı menziline Bir kanadı kırık Sevdanın kuşu.. 08/08/2015 Darıca. |
Tebrikler.