YETTİ BE DÜNYA BIRAK YAKAMI
Bala konmuş sinek gibi lezzet aldırdın,
Aldıkça lezzeti günaha bandırdın, Günahtan tövbeye kapımı açtırdın? Yetti be dünya bırak yakamı. Nefsi emmareme esir eyledin, Levvameye beni yasak eyledin, Gül cemale bizi hasret eyledin, Yetti be dünya bırak yakamı. Kuyularda kaldık Yusuf misali, Mancınık başında Halil misali Ateşi gül belledik cennet misali, Yetti be dünya bırak yakamı. Ebu -Bekri hatırlarmısın hani? Ömer vardı ,bir de Osmanla Ali, Zinciri boynuna dolamışlardı hani, Yetti be dünya bırak yakamı. Taptuk’un kapısında odunmu kestik, Hüdai misali kaftana ,ciğermi sildik, Söyle;Resul’ü için neden vazgeçtik? Yetti be dünya bırak yakamı. Hac dediğin bir mübarek sefer, Düşseydik kumlara mecnundan beter, Kerem e hasretiz Aslı dan beter. Yetti be dünya bırak yakamı. Tek karın üç metre kefen, Hala sana bu güler yüz neden? Birkez gönülden ’’Hakk’’ diyemeden, Yetti be dünya bırak yakamı. Sevdirdin bana parayı pulu, Unuttuk hepten yetimi dulu, Komşumuz açtı,unuttuk onu, Yetti be dünya bırak yakamı. Kömürden kara gözleri gördük, Melek misali yüzleri gördük, Ne zaman garibe ekmeği böldük? Yetti be dünya bırak yakamı. Umutlar artık başka baharda Avuçlar semada,gönüller darda, Koma bizi böyle yardan uzakda, Yetti be dünya bırak yakamı. Saltanat süren ezan, ile sala arası, Tencerede pişen kimin parası? Vay halimize,hepsi yetim lokması, Yetti be dünya bırak yakamı. Seni avuçlarında sıkan dostlarda vardır, Gönlü aine olan pirlerde vardır. Kur’an a hadim kırklarda vardır, Yetti be dünya bırak yakamı. Erkan derki koy neylerse etsin, Bir garip cilveyle sende göçersin, Hesabı bırak kendisi versin, Yetti be dünya bırak yakamı. Erkan Çevik |