Bu gün sokaklar benim olsun
Oyun oynasın çocukluğum
Yankılansın sesim, soluğum
Bahtiyar olsun adım
Peşim sıra dizilsin yarenler
Oyun oynasın çocukluğum
Duvarlarda olsun, çizgim
Çelik- çomak bir de çubuğum
Ayağımda naylon sandalet
Üstünde sarı maşalar olsun
Siyah fitilli pantolon
Üstten askısı çapraz olsun
İlikli düğmeler yarım düzine
Arkada kapaklı cebi olsun
Ellerim ıslak ve çatlak
Oyunum olsun çamur toprak
El vurmayın ne olur,
Oyun oynasın çocukluğum
cislavet lastik , havasız futbol topum
Fark etmez bazen aç, bazen tokum
Yuvarlansamda yüzü koyun
Koymuşlar adını bunun oyun
Gam ve üzüntü benden uzak
Oyun oynasın çocukluğum
Mürsel, Adnan, Ulukan’da gelsin
Oyunlarımızda halka olsun
Mızıkçı ömere de deyin
Çur demesin erteleyin
Kızların oyunu elim sende
Biz karıştıkmı çıkar arbede
Birdir bir dıngi bizim olsun
Oyunlarımız neşeyle dolsun
Boşaltmayın sokakları
Oyun oynasın çocukluğum
Yoktu atarim, pilli arabam
Bir gındırlik bir de çemberim
Kovboyculuk lüks oyunum
Buydu benim devri alemim
Aşşığım boyalı renk renk
Kılıçlarla ederdik cenk
Bir şamata bir ahenk
Dolup boşanırdı sokaklar
El vurmayın ne olur
Oyun oynasın çocukluğum
Alın saatleri geri
Durdurun zamanı
Sokakta hayat bulduğum
Aklımda kaldı çocukluğum
Yumduğum gözlerimde
Oyun oynasın çocukluğum.

Cengiz DEREN 19/11/2013