Yâr geldi
Gönül kuşu aşk okuyla vurulup,
Kanadı kırılmış yaralı geldi. Derde düçâr gurbet ele kurulup Nimet mihnet ile daralı geldi. Kan dolu dideden elem sızıyor Yaraları göz göz olmuş azıyor Mahsun kalem ahvâlini yazıyor Bu günü dününden karalı geldi. Dile düştü hor görüldü ezildi Yâr cemâli derûnine çizildi Ömrü çile ipliğine dizildi Her ânı kederle sıralı geldi. Aklını yağmaya verdi,delirdi Dost dediği kara günde gelirdi Apansız önünde gölge belirdi Zannetti nazenin maralı geldi. Dili aşkın hecesini sökerken Geç gelen sevdanın vedası erken Namazını kıldıracak yok derken Muhabbet tahtının kralı geldi. |
Âma şu dize başlı başına bir şiir
"Ömrü çile ipliğine dizildi"
İmtihân dünyası ömürü çile ipliğine de dize gül dalına da çok hoştu...
Eyvallah şair!