Kardelenin Hercai ÂşkıDağlarda rengârenk açan çiçektim Hercai bir aşkın kurbanı oldum Onun yüzündendir ne cefa çektim Yolunu gözlerken kara gömüldüm Kor bir alev miydin kasıp kavurdun Gözüme gönlüme değdin de geçtin Beni can evimden canımdan vurdun Önce meyil verip sonra vazgeçtin Mor bir ışık mıydın uçsuz bucaksız Gönlüm engininde aklım hep sende Kalbim neden bilmem çarpar duraksız Bu nasıl bir aşk ki izi hep bende Burcu burcu kokan hercaimdin sen Mor menekşe renkli tek çiçeğimdin Nasıl unuturum söyle seni ben Sen hercai âşkım, tek gerçeğimdin Görür görmez seni hala titrerim Kan kırmızı olur şu betim benzim Sensizliğimeymiş bahtsız kaderim Kokun savruldukça yanar bep genzim O zaman severken ayrılık niye Âşkımız ne olur kalmasın yarım Söz verdiğin halde, gelmedin diye Ondandır sitemim, efkârım zarım Kardelen |
usta kalemin eserini takdire şayan gördüm.
saygımla.