Terennüm
Kar beyazım, sevdiğim, saçı gazel örgülüm
Gözlerinin içinde, ilk baharın rengi var Gel yine bir nefes ver, seher yelim, kor gülüm Hayalinle yaşamak, bilmem nereye kadar… Gün olur yanağımı, okşayan ter olursun Buğulu gözlerimde, ışıyan fer olursun Martıların, üstünde uçtuğu yer olursun Çıkıver düşlerimden, kollarınla beni sar Uzasam şu dağlara, ağaçtasın, taştasın Kuşların kanadına, işlenmiş nakıştasın Dinmeyen yağmur gibi, gönlüme akıştasın Salınan yapraklarla, fısıldar seni rüzgâr Ey sevgili dildârım, aşkına giriftarım Yoksunum, kaldım yarım, yoruldum, ihtiyarım El açıp seni Hak’dan, dilendim şivekârım Geceler kara duman, gündüzlerim ziyan yâr Erol URAZ 16.11.2013 Eskişehir |
Şairin sözcüklerinin zarafetinde gezinirken gözlerimiz, dilde kalan o lezaiz, yorumun ötesindeymişçesine bizi yorumsuz bırakıyor.
Susup içiyoruz bu sarhoşluğu.
O sınırları aşıp, görünen görünmezi yoldaş edip; hayaline sevdalı yanılsamalı gerçekliği hissettiriyor en derinden dizeler.
Bahşedilen onca duyguyu değerlendirdiğimizde gönlümüzü aydınlatıyor dirahşân bir yıldız.
~~Selâm ile..