Yedi tepe yedi renk Boğaz’a rengi vuran.
Maviye aşinayız Boğaz’ın kucağında.
Leyla’ya müsavi çay saçlarını savuran.
Bir İstanbul akşamı dudak çayın ağında.


Kızkulesi endamın suyla oynaşan cismi.
Yakamoz desteleri bestelerle demlenir.
İstanbul’la örtüşür bu yüzden çayın ismi.
Erguvan mevsiminde daha da kademlenir.


Semaverle porselen kucaklaşır an be an.
Zarafetin gölgesi çayda deme karışır.
Öyle bir an gelir ki çay kokuludur zaman.
Bu efsane çağında ayla güneş yarışır.


Naz süzülür bardağa demliğin sinesinden.
Tebessümler yayılır camdan naz iklimine.
Dudaklar çayı seçer aşkın definesinden.
İncelik düğüm olur hatıra kilimine.


Asaf Osman kavlince çay kahveden ileri.
Bin bir gece masalı nakıştır suya çayla.
Buğusuyla çoğaltır demlenen sevgileri.
İstanbul’da dem be dem Leyla buluşur ayla.
15.11.2013 İ.K