Kahverengi
Neden bilmiyorum ama biraz şiir doluyum bugün..
Özür dilerim herşey için, özellikle de seni bu kadar sevdiğim için.. Biten bir hikaye değil aslında bu yaşadığımız, bir romanın giriş bölümüydü.. Öyle masum ayrıldık ki, gözlerine bir dakika bile fazla bakmak için herşeyimi verebilirdim.. Sadece sevdim, daha öncede dediğim gibi uçsuz, bucaksız, sınırsız.. Peki bu umursamaz tavır neden? Neden bu imkansızlığı oynamak? Kahve rengi bir geceden kalmayım şu an.. Biliyor musun sen yokken hiç sabah olmadı, uyuyup uyandığımda bile bitmemişti yokluğun.. Bitmeyen tek şey yokluğun değildi, kalemime eşlik eden şaraptı.. Evet, benim mezem kalemimdi.. Ali Yavuz |