Eski Hayat..
Siyah kaşların, kör bir ressamın elleriyle çizilmiş sanki..
gözlerine bakıyorum; aklım karışıyor, aklım ihtimallere sığmıyor ve aklım karıncalaşıyor.. Oysa bende isterdim seninle olmayı, bu soğuk şehirde üşüyor insanlar. çünkü insanlar yalnız, çünkü insanlar el ele tutuşamıyorlar.. İnsan ihtiyacı olduğu biriyle samimi olabilir, peki ya sahip olmadığı birine ihtiyacı olması adaletmidir? gördüğün gibi değilim, çünkü parçaladığın sadece içim.. Sen içinden çıkamadığım bir durumsun, bir atomu parçalıyorsun bana bakarken ve bir kar tanesi kadar suçsuz hissediyorum kendimi.. Nasıl anlatmalıyım seni bilmiyorum.. karşılaşmamız lazım seninle, anlaşmamız lazım, iki cümleyi bir araya getiremezken şiir yazıyorum sana sahi biz seninle bu şiirin neresinde karşılaşacağız? boşver Allah biliyor.. Bir kağıt üzerinde ya da iki kalp arasında seni kırarsam, affet.. sana tüm çocukluğumla, tüm yaşamama sevincimle, tüm intihara meğilliliğimle, ve hiç kimsesizliğimle geldim.. gözlerine ihtiyacım var.. bana biraz şiir okur musun? Ali Yavuz |