VUSLAT
VUSLAT
Ölümün kıyısında geziniyorum Dalgalar çarpıyor ruhuma Her çarpışında ruhum kanıyor Başım dönüyor gözüm kararıyor Ve bir adım daha yaklaşıyorum ölümün kıyısına Bu yar çok uzak çok derin bir yar Kendine çekiyor bütün benliğini Sana ait ne varsa her şeyinle tüm varlığınla Bir sevgiliyi çağırır gibi Ölüm güzel bir şey mi Aşk acısı gibi sadece bedenimi yakar Bütün sevdiklerini terk etmek midir Yoksa en sevgiliye kavuşmak mıdır Söz:Servet KURT |