BABAMIN KAHVE PALTOSUŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hiç kimseyi özlemedim seni özlediğim kadar...Seninde beni çok özlediğini ve çok çok sevdiğini biliyorum ben seni biliyorum babam .Nurlar içinde yat Canım babacığım.
Geceden kar yağmış memlekete anne, diz boyu göz gözü görmüyor, görmüyor da bir çiftini tanıyorum. Hem hem nasıl tanımam, ışıl ışıl yakarken bir yanımı. Taa uzaklarda bana çok uzak ,anne. Bata çıka gidiyor,donmuş ayakları beyaz karlar üstünde. Adam, adam benim babam maşallah filinta gibi delikanlı kahve paltosu omuzunda yakası burnuna kadar çekik sırtı,sırtı dimdik duruşundan tanıyorum. İyiden iyiye bastırırken tipi, gözlerim kararıyor benim sokak lambasından önce. Bir adımı bir dünya oluyor babamın ben kavuşmak istedikçe. Bir görünüyor bir kayboluyor, sessiz sedasız ,kimselere duyurmadan. Babam ölüyor galiba anne, paltosu omuzundan düşüyor yere de eğilip almıyor. Gidişinden biliyorum babam ölüyor anne. |
yüreğindeki vefalı sevgi sayfaya çok güzel düşmüş..
saygımla..