Son MektupŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiiri etrafımda gelişen olaylardan yola çıkarak ve yaşanılmış bir olayda taraflardan birinin yerine koyarak yazmaya çalıştım..
Dilerim kimse kimseyi kırmasın... Selam ve dua ile...
Artık usandı gönül,
sormaz neden ne; diye? Yazdığım bu son mektup sana benden hediye Umudum bitmese de Ümit de etmiyorum Ağlayıp ağlayıp da gücüm tüketmiyorum Sanki hala dün gibi Hiç geçmemiş de zaman Hatırlamak acıtıp, cana vermezdi aman Unuttum demiyorum Asla unutmuyorum, Sana dair hayaller kurup beklemiyorum Mümkün olsaydı şayet; Aynı anne rahmine, Hiç düşmesek gerekti Aynı sütle beslenip büyümesek gerekti Öğütmüyor! Zaman her şeyi, öğütür deseler de... Soğutuyor zamanla yara kabuk bağlıyor Ara sıra kanayıp ciğerleri dağlıyor Her kumaşı dikecek İpliği İğnesi var! Çok hassas olsa da kalp onunda ustası var Dikildi çatlakları pekişip rahmet ile Varsın canın sağolsun gelmeyeceksen bile Artık yoruldu gönül Sen iyi ol Gerisi vesaire... |
Beğeniyle yüreğim sızlayarak okudum.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..