sevdalar gül döker yanlızlığın gölgesine ölüm dirişitir aşkı İrem bahçesine
haraç mezat satıldı sevdalarım
iki mevsim kaldı alacaklı doğmayan bir güneşin karanlığına sürgün edildi sevdam dudaklarıma mühür vurdu sevdan ve ahraz ömründe aminlerim tövbekar sarıl sardunyam gönlüme egeyi kucaklar gibi Akdiniz akşamlarına kat sahile düşen gölgeni yalnızlığımın gölgeleri siyah ve beyaz Akdeniz’in turuncu yalnızlığına satsam kederimi yakamozlar öper suya düşen gölgemi yadigar bir sevdanın titrek mum ışığı gibiyim körelen zamanın avuçlarına hapsettim seni dilimden dökülen aminlerin sesi gibidir duam yüreğimden sökülen sevdaları dikiyor zaman ve sen gönül cebimde hep kalacak sın işte dokunur şiirin mısraları ömrümüze sevdalar gül döker yanlızlığın gölgesine ölüm dirişitir aşkı İrem bahçesine haydi sokul bana Akdeniz gibi kucakla yüreğimi hep kendin gibi |