Gönlünü üs bellemek değildi ki emelim Bir lokma aşktı belki ya da birazcık kıymet Say ki yalnız dolaşan zavallı bir maralım Görseydin hoş bir sadâ nasıl canıma minnet
Sevgi arsızlığına soyunmamdaki neden Omzuna değen eli bi-haber olman hâlâ Kim bilir kimler vardı aklını meşgul eden Hep böyle mi dönerdi, bu düzen oh ne âlâ
Beklemenin vadesi bir hududu olmalı Güvendiğin ben miyim sanma ki yerin bâki Sabır nereye kadar bir yerde de dolmalı Kıymetimi bilseydin davranmazdın afakî.
Gülerek bakıyorsam içimi kim bilecek Elemim beni yenmiş onunla övünüyor Kim görüp de halimi yaşımı kim silecek O yüzden yalnızlığım benimle avunuyor..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
_NEREYE KADAR_ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
_NEREYE KADAR_ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.