ÖLÜ BİR DÜNYAçarpık çurpuk kentleşmiş binalar ve onlara ayak uydurmuşcasına yaşıyor insanlar yeşile hasret yeşile özlem duyuyor gözler yürekler... birbiri ardına yükselmiş gökdelenler güneşi gizlercesine kaybolmuş masmavi gök kapkara olmuş bulutlar para bürümüş insan oğlunun gözünü yok olmuş yeşile duyulan umutlar doğayı unutmuşlar peki ya çocuklar onlar nerede oynayacaklar kırlarda koşmanın mutluluğunu verebilecekmi pahallı plastik oyuncaklar birileri dur desin artık bu katliama bırakmak istemiyorsak çocuklarımıza ölü bir dünya |