![]() ANLATAMIYORUMBu aralar kurşun gibi ağırım kendime ökse yemiş kuş misali çırpınışlarım duruldu boyun eğdim kadere al diyorum benden istediğin ne varsa tek rahat bırak uyuyayım düşler ülkesinde Pamuk Prenses değilim belki ama bakarsın yalnız uçan bir gönül öpücük kondurur alnıma işte o zaman yeniden gülerim bahtıma. Kuru bir öksürük gibi yalnızlığım bazen canımdan bezdirircesine gıcık yapıyor ömrüme ben geçirmeye çalıştıkça alev alev sarıyor her yanımı içtiğim onca buzlu su sadece bir süreliğine söndürüyor yangını haşlanıp gidiyor boğazımdan çıkamayan hıçkırıklarım. Dedim ya bu aralar kış güneşi gibiyim kendimi bile ısıtamıyorum riya dolu yüzler etrafımda güneşlenme telaşında anlatamıyorum kör olan gözlerimi yar’in gidişini gördüğünde mil çekildi gözlerine beyaz olan her şarkı siyaha büründü ruhuma açtığı derin hüznü atamıyorum üstümden el değmemiş ruhum küflendiğinden beri nasıl özlem duyduğumu maviye anlatamıyorum. Zümrüdü Anka kuşunun kucağından düştüm buraya yanlıştı her şey bu masalın sonu böyle değildi kim değiştirdi bilmiyorum o yüzden içimdeki çocuğa bir türlü anlatamıyorum sus dedikçe bulutlara özenen gözlerinden yağmurlar eksik olmuyor ah ne boranlar atlattı da bir kış güneşinde neden donmayı kabul etmiyor. Ayvazım DENİZ . |