Usumun Kalibresinde ÖzlemSulu sepken bir düşünüş var ömrümün çatısında Su içerken kurumuş yapraklar, ben boğuluyorum İmlasız mektuplar çoğalıyor ruhumun kutusunda Yanık sesli türkülerin mızrabıyla aşkı çağırıyorum Kalabalık tezgâhlarda curcuna, tüm yüreklerde elem Gönlümün iklimleri kurudu, pusuya düşürüldü düşler Utkularım değersiz, kayıp baharlarda aşklara sitem Usumun kalibresinde özlem, mezatta artık sevişmeler Cinnetin kasabalarını geçsem seninle, unutsam dünleri Yansak kendi karanlığımızda, kanlı ırmaklardan geçsek Gömsek toprağa koynumuzdaki örselenmemiş sevinçleri Saatlerin zalim çarkını kırarak sonsuza dek aşkla sevişsek Yıkılmış hanların duvarlarında şiirlerim, günlerden özlem Isıtmıyor soluğum ellerimi, sensiz bilmiyorum hangi kış! Ölümcül bir ses kulaklarımda, nicedir beklenensin sen Gemiler geçiyor denizlerimden, bende hüzzam bir bakış Al götür korkularımı, baldıran çiçekleri açmadan bahçemde Ellerimdeki kır çiçekleri soldu, sevmedi aşk içimdeki çocuğu Bu kangren yüreğimle nice bozgunlar yaşadım ah senelerce Bir şiir daha yazdım yar sana, içinde hep sevdanın yolculuğu 11/5/2013 Selahattin YETGİN |