DOSTUMUN YÜZÜNE BİR GÖLGE DÜŞMÜŞ...
Dostumun yüzüne bir gölge düşmüş
Kaşı kırık, gözde derin sisler var Soramadım acep bana mı küsmüş Yüreğimde can yakıcı hisler var Görünce selamı verirdi hemen Şimdi neden yüzün döner ki bana Bir hata mı ettim soracağım ben Lakin öyle uzak durur ki bana Düşündüm, taşındım ne yaptım diye Acep bilmeden bir kusur mu ettim Dosta ediyorken canım hediye Aramıza ayrık otu mu ektim Kor düştü canıma, öyle şaşkınım Dümeni kırılmış sandala döndüm Bendini dağıtan sudan taşkınım Taştan taşa düşen sellere döndüm Ne gündüzde huzur, ne gecem rahat Kendimle kavgalı, derbeder oldum Dostun nazarında, bir dosttum fakat Şimdilerde dosttan bihaber oldum Bir selam kazanmak, insana eşit Dosta böyle düşer gönlü insanın Bir insan kazanmak, evrene eşit Hakka böyle gider yolu insanın |
saygıyla.