ANNEME
Gittim Fransa’ya binbir ümitle,
Fakat sonu yarap,ne hicran imiş, Yeni arkadaşlar gördüm sevinçle, Meğer arkadaşlık ne hoş şey imiş. Annem hastanede kan kaybederken, Aklımdan çıkarmak ne zor şey imiş, Yaban ellerini ben seyrederken, Anam hastanede can verir imiş. Ondan uzaktım,vedalaşamadım, Meğer benim suçum çok büyük imiş, Annemi ölümden kurtaramadım, Demek büyük emir Allah’ın imiş. Bir sene kalmıştı öğretmenliğe, çektiği çileler sonuçsuz imiş, İsterdi tayinim olsun İzmir’e, Kaderin oyunu bir hile imiş. Dede derler bana yirmidir yaşım, Her yaş sevgisine çok muhtaç imiş, Dinmez mi gözümden hep akan yaşım, Meğer sevdiklerim hep fani imiş. H.İBRAHİM DEDEDURAK |
Albenili, okunmasını isteyen şiir sevdası sunuşu.
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…