ŞİİR YÜREGİM
Şiir ruhumu bırakırken geride
dostların tesellisi boşuna tükenmem için sebepler çoğalırken hayata tutunmam için nedenler bitiyor yalnızlığa mahkum yorgun bedenim şiir yüreğim idam sehpasında yazan kalemim kırılıyor sensizliğin rüzgarı esiyor durmaksızın savuruyor yokluğunu sürgünlere atılan yüreğim çiğnenirken ayaklar altında zindanlarda çürüyor güzel günlerin gelmeyeceğini bile bile kendimi inandırmak istemiştim belkide küçük bir mutluluğa ama biliyorum ki yalnızlığım yine pusuda gözlerim ağlamak için her zaman hazır kıta sensizliğin senfonisi çalarken her melodi tokat gibi çarpıyor yorgun yüreğime yarım bırakılan bir hikaye bizimkisi geride yarısı yırtılmış buruşturulmuş kayıp sayfalar arasında şiirlerin satır aralarında ki ruhum kendini teslim etmeye yer ararken kelimelere meydan okuyor kalemim ahh! diyorum içimdekileri sana döke bilseydim ruhumu teslim ederken mısralara. MELTEM KINIC Şiirime sesiyle hayat veren değerli abim Gökhan Yücel’e tesekkürlerimi sunarım .. |
taş duvarlara bakıp ondan bir resim hayal edebilmek ...!eline sağlık sen de il yüreğin konuşmuş..