Demlik
Başlayınca ateşle suyla demle yarenlik.
Bir perinin gamzesi süzülür billur misal. Derununda efsane büyütür hazla demlik. Bu minvalde naz ile buğu buğudur masal. Su renginde albeni cezp eder görenleri. Bulutlar turnaların kanatlarına nişan. Bir bardak çay saraya çevirir örenleri. Demlik tevazu gülü ne ün ister ne de şan. Gül misalin gamzesi demlenir sinesinde. Berrak tebessüm alır iklimine fikrimi. Dilim tutuklu kalır bir notanın esinde. Hep aşk kokusu taşır tüm şarkıların imi. Porselen zarafeti temsil eder dem be dem. Camla su ünsiyeti billur efsane olur. Demliğin açtığı sır kuru dudağa merhem. Çay saati gelince mekanlar huzur solur. İnceliğin şiiri okunur yudum yudum. Ahenk renkle kaynaşır ince belli içinde. Demliğin dünyasında buğu buğu umudum. Beklemese de beni demlik güzeli Çin’de. Ankara, 3.11.2013 İ.K |