Yine bir Sonbahar, Aylardan Ekim.geçmiş ve geleceğin çatıştığı zaman döngüsünde, yeşermişti umutlar. yaşam çizgimin sıfır noktasında, hayata bir başka, daha bir başka baktığım, aşkı bulduğum gündü, o gün. sen, beni süzerken dalgın bakışlarınla, ben, uçsuz bucaksız düşler içindeydim. mutluluk şarkılarıyla dolu bir dünya, ve içinde yalnız ikimiz. açık, gizli duygularımın sevgiyle şekillendiği, yüreğimin derinliklerinde, heyecan fırtınalarının koptuğu gündü, o gün. ben ki, deli dolu bir yürek, esir kalmıştı gözlerine. kar gibi eridiğim, damla damla döküldüğüm, elbisemde kaybolduğum, boğazımda düğümlenen kelimelerle, şaşkın ve suskun kaldığım gündü, o gün. çağlayan ırmak gibi akarken gözlerim gözlerine, sanki, yanardağ lavları dolmuştu, çırpınan yüreğime. işte, gözlerini saran hüzünlü bakışlarla kahrolduğum an, sahra çöllerine savrulup, seraplar peşinde koşan biçareler gibi, yanmaya başladığım gündü, o gün. günlerim yalnızlığa, gecelerim karanlıklara arkadaş olurken, bu alemden koptuğum, çile dolu yıllara merhaba dediğim gündü, o gün. yine bir sonbahar, aylardan ekim. duygularımı, özlemlerimi, kaybolan umutlarımı, yazdım beyaz sayfalara. sonbahar rüzgârı üşütürken tenimi, kağıt gemilerimi bıraktım mavilikler içine. aşkın umutsuz çırpınışında, gözyaşlarım sevişti tuzla sularla. kaç yıl, kaç mevsim geçti sayamadım. bulutların bile ağladığı hüzün dolu bir gündü, o gün. seni tanımak bana ödül müydü? yoksa, ömür boyu ceza mı? inan bana ey güzel! aşkı bilmeyen kuldum, özümü yaktığın gündü, o gün. Mehmet Macit 30.10.2013 İzmir kaç yıl kaç mevsimdi kırılmış zamanın ötesinde yarı iletken süzgeçten akıyordu saltanatlı söylemler ve bir karartı göğün yüzünde bulutlardan ayrı gün yüzünü gösteriyordu gölgelerin arasından Maide Özgüç |
ses ve müzik hepsi bir uyum içinde kutlarım