ŞehirlimBen yoksul köylü çocuğu Şehrin çok uzaklarından Ağa’nın oğlunu dövdüm Sekiz yaşında Harf bilmez Okul görmezken Haksızlığa deliyim Yaktım otunu birinin Taşladım köpeğini kaçının Bütün kızlar beni severdi Yaşlılarda Büyüdükçe horlandım Değişmedim Değişmedikçe dışlandım Şimdi anlıyorum Bu iş okumak işi değil Şehirlim Ahmet Coşkun |