Babil'den Gelen
Denizin altına girmek gibi usulca
Saten çarşafların altına Sızmak Ayaklarının ucuna Şiirin yatağına ayık girilmez Ayıp gibi bir şey Nefes almadan gibi süzülmek lazım Bir doğan kararlılığında keskin Sıçrar yoksa Uzaklara, gökyüzüne doğru Tutamazsın kanatlarından bile Bakar kalırsın ardından Gölgeler sarar her yanını Bakar kalırsın ardından, ayıksan Biz oysa yükseğe bakmışız Gökseli Bırak avunsun çocuklar Döverim ben hepsini rüyalarımda İnanmazsan bak doğuya Her sabah bir diken gibi parmaklarım Ne gezer bizde güç değil mi? Şehvetin ne de olsa piçleriyiz Bir damla suya dudak Gül kokar sadece nefesimiz, boş ver… Benim tenim kölesidir gökteki tanrıçaların Söyleyeyim ısıtsınlar şöyle körfezi Ayaklarımıza yüzsün yakamozlar Yeter Sen yalnız Gülümsemeni koymayı unutma Gezegenimizin ilk yardım çantasına. |