Seni Unutamadım
Gözümdeki bu yaşlar ayrılığın gereği
Ne yaptımsa olmadı daha kurutamadım Hasretinle kavrulan bu divane yüreği Eğlemeyi unuttum seni unutamadım Bir vedanla göçerttin gönlümdeki sarayı Nefes kadar yakınken uzak ettin arayı Acımadan açtığın sinemdeki yarayı Dağlamayı unuttum seni unutamadım Her yanım yıkık dökük virane şehir gibi Hiçbir şeyin tadı yok yaşamak zehir gibi Kuraklığa yenilmiş çorak bir nehir gibi Çağlamayı unuttum seni unutamadım Sana dargın olsam da söz edeni kınarım Sakın ayakta sanma devrilmiş bir çınarım Yıllarca ağlamaktan kurudu göz pınarım Ağlamayı unuttum seni unutamadım Sen gideli çalıyor ayrılığın sireni O gün bugün tutmuyor yüreğimin freni Hasretini yanımdan götürecek treni Eylemeyi unuttun seni unutamadım Sensizliğe kahrettim belki milyonlarca kez Olsun ben kahrolayım yeter ki sen mutlu gez Hep seni dilediğim dilek ağacına bez Bağlamayı unuttum seni unutamadım Üzerime kapattım hasret denen yorganı Derde kurban eyledim solumda ki organı Gittin diye boynuma doladığım urganı Yağlamayı unuttum seni unutamadım Mutlu Aydurmuş |
Başarılı ve güzel şiirlerin devamını bekliyorum
Selâm ve dua ile