Son Mektup
Bunlar son satırlarım bu sana son mektubum
Postacının yolunu boş yere hiç bekleme Sanma ki çok zalimim sanma ki çok ketumum Ayrılığın suçunu yalnız bana yükleme Ne bir yalanım oldu ne de seni kandırdım Dilimden düşen her bir sözüm bil ki yemindi Ne bir hevesti sevdam ne boş yere yandırdım Ölümsüz sevdiğine bu yüreğim emindi Kaldır dedin mantığı bir kenara bıraktım Aktı gönlüm gönlüne Zühre’ye yandaş durdum İlk kez seviyordum ben aşk yolunda çıraktım Ne araştırdım seni ne geçmişini sordum Arımsın namusumsun şahadetimsin dedin Kuş kadar yüreğimi avuçlarına verdim Sevgine kul köleydim belki de arsız kedin Onur gurur ne varsa ayakaltına serdim Manolyalar şahitti mehtaplı o gecede Yüreğim yüreğine koşulsuz köle oldu Sana seslendim her gün deste deste hecede Kalemler raksa durdu yüzlerce sayfa doldu Yıldızlar gibi kaydın yalan oldu sözlerin Kan beynime sıçradı yüzümde döndü nevir İster su serp üstüne ister yansın közlerin Yâr demem artık sana çoktan geçti o devir |