GERİ VERİN BANA KIRMIZI PABUÇLARIMI
/// Anne bayramda bana o çok sevdiğim
Kırmızı pabuçları alırmısın yine./// Yıl bin dokuz yüz yetmiş dokuz Mevsimlerden yaz. Bir bayram arifesi Efil efil esmekteydi küçük kızın yüreği. Nede olsa bayram da kavuşacaktı , O kızrmızı ruğan pabuçlarına Sevinçten yerinde duramıyor Kıpır kıpırdı damarlarındaki çocuksu kanı. Babası bir gururla seslenmişti annesine // Kızlarım neyi beğenmişse onu al hanım hiç birşeyde kalmasın tamahtları Yarın belkide her istediğini alamaz kocaları Ne göreceklerse benim kapımda görsünler // Bu sözler çok mutlu etmişti küçük kızı, Hemen hazırlandı tuttu annesinin elinden, Gözünde tütüyordu günler önce beğendiği Kırmızı ruğan pabuçları. Daha dükkanın kapısına varır varmaz , Deli gibi çarpmaya başlamıştı küçücük yüreği. Nihayet pabuçlar ayağındaydı deniyordu, Mutlaka alacaktı kızına bu pabuçları annesi Babası kati tembihlemişti nede olsa annesini. Bir anda gülen yüzü asıldı küçük kızın Bu pabuçlar çok pahalı alamam diyordu annesi. Mağaza çıkışında gözü takılı kalmıştı kırmızı pabuçlara. Ağlıyordu yaşlar inci tanesi gibi süzülüyordu yanaklarından. Onlarca mağaza gezdiler ama nafile, Hala aklı kırmızı pabuçlarındaydı küçük kızın. En sonunda dayanamadı bastı ulu orta feryadı figan. // Babam kızlarım ne isterse onu al dedi Ben istemem bu pabulardan başkasını// Daha fazla tahammulü kalmayan kadın Bastı sonunda küçük kıza okkalı bir osmanlı tokadı. Dayağı yedi ama değmişti doğrusu. Artık ayaklarındaydı kırmızı ruğan pabuçları. Koşarak gitti babasına sarıldı sımsıkı buselere boğdu suratını Gariban adan pabuçların fiatını duyunca derinden bir offf çekti. Neredeyse maaşının dötte birine eşitti. Olsun be dedi olsun değer yeter ki kızlarım mutlu olsun. Gece boyunca ayaklarından hiç çıkmadı küçük kızın pabuçları Babası çıkart artık kızım yarın bayram,sabah tekrar giyersin desede, Çıkartamıyordu bir türü ayaklarından çok sevmişti pabuçlarını. Bir biblo gibi vitrine koydu küçük kız kırmızı pabuçlarını. Ev halkı uykuya dalmış onun ise hala pabuçlarındaydı aklı. Dayanamadı aldı kırmızı pabuçlarını koynuna. Ne olur ALLAH,ım sabah çabuk olsun diye yalvarıyordu. // Bayram yaklaştı annem ne olur o kırmızı pabuçlardan alırmısın yine bana. Aradan geçen yıllarda onlarca pabucum oldu ama, Hiç birisi senin aldığın kırmızı pabuçlar kadar rahat değildi Ayaklarımı çok sıkıyorlar canım yanıyor anne. Çok doğru söyemiş babam gördüğüm en güzel gün bizim evimizdeki günlermiş ANNEM // Safiye Samyeli |
saygılar sunuyorum.