**REBABIN SESİ**
Güneşin tüm cüretkarlığı/odama doluyor
Loş bir kızıllık/göz kapaklarımı sarıyordu Perdemi havalandıran/yazdan kalma bir rüzgar Mana denizinin nefesi/ruhun derinliklerini sallıyordu Ak pak yıkanmış ruhlar/buyur ederlermi acaba Neyzen bakışın omuzlarına/güvercinler konuyordu Rebabın sesi/savrulan ney sesine karışırken Çekingen sırların kuyularında/sararmış yüzler bakıyordu Okunası ağacın dallarında/bir orman sallanıyor Gece geldiğinde ay/toprağın karanlığında çiseliyordu Şafağın kelebekleri/dile düşüp toprakla buluşken Ardına kadar açıldı kapılar/şair kalemi eline alıyordu |