Gördünüz degil mi Hülvani Hocam. Yoksul Dostumuz Süvariden, cengaverden ziyâde bir güresciye benziyor. Minderden de bir türlü inmediki MAHSERE yol alalim :)

Mahserin en zinde ATLISI bu Fakir görünüyor. Ona da kala kala MISIR MERKEBi kaldi :))

Kalem bu duruma kayitsiz kalamaz elbet. Bir sözü olmustur :)

Bakalim ne söylemis;

Mahşerin Dört Atlısı..-III-
Bir zamanlar Hülvani, Şairağam, yoksul, ben
"Mahşerin dört atlısı", korkusuz cengâverdik.
Hazırdı terkimizde yensiz yakasız kefen
Ağamız liderimiz, biz de ona yaverdik.

Davamız vardı bizim; hayalden ve serapten
Mehtabı sunacaktık karanlık gecelere.
Ölümsüzlük iksiri içmiştik aynı kaptan
Birlikte uçacaktık yüceden yücelere.

Yeni dünya kurmaktı niyetimiz, gâyemiz
Kalemden kılıçlarla zalimi ezecektik.
Bir destan olacaktı gün gelip hikâyemiz
Firdevs bahçelerinde huzurla gezecektik.

Gam, kasvet, keder, çile; ne var ise toplayıp
Gömecektik Yoksul'la derince bir çukura.
Kör şeytanın göğsüne yivli hançer saplayıp
Perişan edecektik; tekmeyi vura vura.

Sonu ölüm olsa da davâdan dönüş yoktu
Ne bir detay atladık, ne bir derdi unuttuk
Listemiz hayli uzun, yapılacak iş çoktu
Mazlum insanlar için tek çare tek umuttuk.

"Vakit tamam! " denince, toparlandım, derlendim
Dört binek getirdiler; biri merkep, üçü at.
Endişemde haklıydım, oldukça kederlendim
Sandım ki hançerlendim; asıldı bende sürat.

Dedim; Ağam bu nedir? Dedi ki "Mısır tayı! "
Anladım niyet bozuk; bunlar beni ekecek.
Hani, "Eyvallah" desem, kabul etsem bu payı
Mahşere varış ânım oldukça gecikecek.

Kalmamak için yaya el ettim fırtınaya
Kuruldum bir çırpıda rüzgârın kanadına.
Geçerken selam durdum kartala ve sunaya
Mola dahi vermedim Yoksul'un inadına.

Mahşere vardığımda vakit akşam olmuştu
Melekler safa durmuş haber izliyorlardı.
Biri çok ağlamaklı, gözleri yaş dolmuştu
Anladım durum vahim; birşey gizliyorlardı.

Israr edip sorunca, "üzülme" dedi biri
Dostların fazla yükten gümrüğe takıldılar.
Atları size ömür; dönüş imkansız geri
Ârafta bekliyorlar; bir hayli sıkıldılar.

Ricâ minnet edince, deyip "dostun hatırı"
Sırat hattı üstünden taxiyi dönderdiler.
Sayemde bedavaya hallettiler bu turu
Sağ salim üçünü de evine gönderdiler.

Olsa da her birisi birer dünya tatlısı :))
Mahşere zor varıyor, söz verip oyun bozan.
Bir tek bu Fakir kaldı, olmasa da atlısı
Tarihe damga vuran; bu efsaneyi yazan :)))

Henüz kimse demeden "uzattın ama! Yetti! "
Haddi bilmek gerekir; en uygunu bir mola.
Üç gün süren bu destan, bu gece burda bitti
Sürç-ü lîsan ettiysek; kızılmaya, affola

Mecit Aktürk

Eee..bosa gitmesin :) ASALIM da tarihe gecsin bari :))

Dizeleriniz her zamanki tadinda idi. Tebrikler.

Selam ve DUA ile...

Sinir de s yok yahu ne etsekte taşlasak
Çırak diyor ya hani bir gül gibi kokuyor
Havai fişek olup şenliği ataşlasak
Şairağa odtü de devrimcilik okuyor
.
Mecit bey güreş bilmez kıspeti yağı tutmaz
Tutacağı hamsidir baklavası düşkünü
Ayağına çelme çal yıkılır da kül yutmaz
Hanımından çekinir oklavası düşkünü

Nalçacı nal toplatır hurdacı yolu gözler
Satıpta üç beş kuruş fason şiir yazdırır
Erol taş gibi durur lakin yaşlıdır gözler
Dostunun sevgisini yüreğine kazdırır

Hülvani hocam ise incecik ruhu nazik
Karıncanın ayağı tökezlese ah eder
Kaleminden ses verir mesteder çıkan müzik
Dünya yerle bir olsa sızlanmaz dirhem keder
.
Sıra geldi yoksul'a köpek gibi uysaldır
Tepesi bir attı mı pitbullaşır o huyu
Dostuna Golden cinsi güven veren baysaldır
Sessizce boyun büker yoktur öyle hayhuyu

İşte bunlar mecit'in mahşerin dört atlısı
Şeşi beş görür tavla oynayamaz bir türlü
Şiirleri misali kendi dünya tatlısı
Kadim dostluk duvarı durmaz öyle pütürlü
dünya kopsa bu dörtlü olmaz patır kütürlü


yok,sul tarafından 10/26/2013 6:39:40 PM zamanında düzenlenmiştir.